Natuurlijk kennen we het begrip, maar nooit hebben we het daadwerkelijk gespeeld. Tenminste niet in meer serieuze partijen. Dat gold voor alle aanwezige leden. Dat is jammer. De laatste bijeenkomst van het seizoen liet David ons kennismaken met Fischer random. Een schaakvorm waarbij de pionnen allemaal op hun plaats zijn blijven staan, maar waar de stukken op de achterste lijn allemaal door elkaar zijn gehusseld. Op de meeste vreemde plaatsen staan dus. Normaal gebeurt dat via loting. David had al vier ‘vreemde’ beginopstellingen gemaakt en daarmee konden we aan de slag. Niet meteen, want eerst moest uitgelegd worden hoe en op welke wijze de rokade uitgevoerd moet worden. Dat is het enig lastige onderdeel. En vervolgens konden we schaken.
Om een lange avond kort te omschrijven: het is ontzettend leuk om Fischer random te spelen. Je kunt niet meer terugvallen op traditionele openingspatronen en varianten. In feite begin je opnieuw. Je zoekt naar de kenmerken en bijzonderheden van de opstelling en dat duurt even. Vandaar dat in ‘normale’ en serieuze Fischer random partijen (er is zelfs een wereldkampioenschap) de spelers eerst 15 minuten de tijd krijgen om zich de beginstelling eigen te maken. Misschien dat talent en inzicht nog meer een rol spelen dan in het traditioneel schaken. Hoe dan ook, wat mij betreft mag Fischer Random onderdeel worden van de activiteitenkalender van De Zeven Pionnen. Eén of tweemaal per seizoen een randomcompetitie?, ik zou het toejuichen, maar ik laat dat maar aan de twee deskundigen: David en Bartelo. En… alle leden die er niet waren die laatste avond, zij hebben wat gemist.
Laat een reactie achter