Zeven Pionnen – Wageningen4  2 – 6

De allereerste wedstrijd van De Zeven Pionnen in de landelijke KNSB competitie is op een teleurstellende nederlaag uitgedraaid. Maar liefst 6 – 2 werd het in ons eigen kulturhus tegen Wageningen4.

Statistisch gezien en qua gemiddelde rating hoefden de Epenaren zeker niet onder te doen voor de spelers en speelster uit Wageningen. Maar het zat niet mee. Alleen Guido de Romph en Frans Voogt wisten hun partij te winnen. Alle andere Epenaren moesten zich gewonnen geven. Vooral voor Dries Elskamp, ondergetekende dus, was het een hard gelag. Hij moest in glad gewonnen stand nog een paar zetten doen, maar speelde in een pioneindspel te gehaast en … kon nog opgaven ook. Dramatisch en zonde van een leuke partij. Hoe het de anderen is vergaan? Geen idee. Alleen van de partij van Zeko heeft iedereen nog het einde kunnen volgen. Zeko stond heel moeilijk, maar vocht zich knap terug en had tenminste remise kunnen bereiken, maar moest na een mindere zet eveneens opgeven. Verlies was er ook voor Bartelo Oegema, Chris Kruse, Dik van der Maarel en Berry Kasteel. Sander Wissink ontbrak wegens ziekte.

Twello1 – Zeven Pionnen1  3,5 – 4,5

Gelukkig dat Guido de Romph het hoofd koel hield. In een eindspel met pion meer wikkelde Guido bekwaam, koel en geduldig af naar een gewonnen pioneindspel. Het betekende het laatste en winnende punt voor het eerste team van De Zeven Pionnen in de uitwedstrijd tegen Twello.

In Twello ging er heel wat mis op de diverse borden. Aan Eper zijde lieten Dries Elskamp en Dik van der Maarel zich lelijk beet nemen. Dries gaf zomaar een paard weg. Dat moet je niet doen in het schaken, zeker niet wanneer het niet nodig is. Dik leek met twee pionnen meer een makkelijke zege te boeken, maar gaf ook zomaar een pion weg en liet ten onrechte ruil van de dames toe. Maar Dik bereikte tenminste nog remise en die puntendeling bleek aan het eind van de avond toch goud waard.
Ook bij Bartelo ging het helemaal mis. Bartelo speelde volgens eigen zeggen verschrikkelijk slecht, maar profiteerde van een enorme bok van zijn tegenstander. Inderdaad, het hoort allemaal bij het schaken, maar toch. Ook Hans de Goede leek een leuke aanval te hebben en dus ook goede winstkansen. De riposte van zijn tegenstander bleek echter vol venijn en uiteindelijk doorslaggevend.
Luuk de Ruijter behaalde een technische overwinning. Allemaal niet spectaculair, maar foutloos en uitermate belangrijk. Hoe de partij van Frans Voogt is gegaan is mij volledig ontgaan. Frans won al vrij snel en hij zal dus ook wel goed gespeeld hebben. Blijft over de partij van Sander Wissink. Sander kwam slecht uit de opening, vocht zich aardig terug, maar kon net geen vesting opbouwen en dus een nederlaag voorkomen.

Al met al een moeilijke avond voor De Zeven Pionnen, vol met fouten en missers, maar toch met een winnende eindscore. Het eerste team van De Zeven Pionnen heeft na twee wedstrijden nu 3 punten. De derde wedstrijd is op vrijdag 8 november, een heel verre uitwedstrijd naar Hardenberg.

Zwartewater2 – Zeven Pionnen2 1,5 – 4,5

De Zeven Pionnen1 – Voorst1 4 – 4

Na een hard gevecht is de eerste wedstrijd van het seizoen 2024 – 2025 in de SOS-competitie in een gelijkspel geëindigd. In eigen huis bleek het bezoekende Voorst bepaald geen gemakkelijke prooi. Even leken de schakers uit Voorst er zelfs met de winst vandoor te gaan. Maar Bartelo Oegema en Dries Elskamp wisten een achterstand goed te maken en in ieder geval een gedeeld wedstrijdpunt binnen te harken.

De Epenaren kwamen met drie invallers aan de start. Twee invallers deden het lang niet slecht en sleepten een remise uit het vuur: Rogier den Uyl en Chris Kruse. De derde invaller, Berry van der Wee, moest tegen correspondentie-grootmeester Jacques Kuiper al snel een stuk inleveren. Dat heeft Berry niet meer goed kunnen maken.
Ook Luuk de Ruijter moest het volle punt inleveren. Dat is een zeldzaamheid. In vrijwel gelijke stelling sloeg Henri Jansen genadeloos toe na een moment van onachtzaamheid van Luuk. Sander Wissink en Guido de Romph speelden tegen sterke tegenstanders en hielden het keurig op remise. Bartelo Oegema bracht het eerste punt binnen in een partij waarin hij duidelijk overwicht had. Dries Elskamp speelde een spannende partij en kwam beter te staan. Maar vele dreigingen leiden niet tot de gehoopte mataanval. In het verre eindspel en met nog weinig tijd op de klokken wikkelde Dries af naar een gewonnen positie.
Wat verder te melden over de eerste wedstrijd? Eigenlijk heel weinig. Het was een leuke avond en Voorst, hoewel vorig seizoen gepromoveerd uit de tweede klasse, toonde zich zeker niet de mindere van De Zeven Pionnen, die vorig seizoen juist degradeerden. Kortom, gaan we een spannende competitie  tegemoet???

De individuele uitslagen:

Sander Wissink – Michiel Jansen 0,5 – 0,5
Guido de Romph – H. Veneman 0,5 – 0,5
Luuk de Ruijter – Henri Jansen 0 – 1
Dries Elskamp – Jeroen Nikkels 1 – 0
Bartelo Oegema – John de Boer 1 – 0
Berry van der Wee – Jacques Kuiper 0 – 1
Rogier den Uyl – G. van Heuvelen 0,5 – 0,5
Chris Kruse – Esther Konijnenberg 0,5 – 0,5

De eindstand in klasse C van de hoofdklasse.

Drie spelers zijn met elk 3,5 punten topscorer: Guido de Romph, Dirk van der Maarel en Frans Voogt.
Iedereen scoorde overigens minder dan 50 procent. We deden een beroep op in totaal 13 spelers.

Amersfoort1 – De Zeven Pionnen1  6 – 2

Verliezen van de uiteindelijke kampioen, het is geen schande. Ook niet wanneer de uitslag fors uitvalt: 6 – 2. Daar zit niets geflatteerd aan. Maar bij de slotronde in de hoofdklasse C ging het maar om één wedstrijd: die tussen Hoogland en En Passant. Hoogland moest winnen, maar verloor met eveneens duidelijke cijfers (6 – 2) en daarmee kon Amersfoort1 de kampioenvlag hijsen. Dat mag verdiend worden genoemd.

In de gezamenlijke slotronde in Ermelo konden we aan den lijven de kracht van Amersfoort1 ervaren. Ze hebben enkele heel sterke spelers en de overige schakers zitten allemaal in de 1900. Geen zwakke plekken dus en dat was aan het imposante aantal bordpunten ook te merken. Ze verloren alleen van Hoogland in de tweede ronde, maar moesten dus wel de medewerking van En Passant hebben om kampioen te worden. En Passant deed zijn sportieve plicht.

De slotronde begon dramatisch, voor ons, maar tevens vreemd genoeg voor En Passant. De vijfde bordspeler van En Passant kon enkele minuten na begin van de wedstrijd de strijd opgeven. En bij ons gebeurde hetzelfde. Door ondergetekende. Na 5 zetten ging een stuk verloren, ik had het eerst niet eens in de gaten. Zo maar op klaarlichte dag via een vrij eenvoudige combinatie. De straf was vreselijk: urenlang alleen toekijken, ronddolen in een bakoven terwijl alle ramen en deuren open stonden. En volgend seizoen verbannen naar het tweede team.
De vier halve punten kwamen op naam van Frans Voogt (degelijk gespeeld), Hans de Goede (op de goede weg en een heel leuke en spannende partij gespeeld), Dirk van der Maarel (stond in het eindspel iets beter, maar ja… de tijd tikte en tikte en dus maar remise) en Guido de Romph (stond iets beter, maar de partij moest eigenlijk nog beginnen en ontvlammen, maar doofde in remise).

Sander Wissink speelde tegen een Fide-meester en deed zijn best, maar moest buigen voor het combinerend geweld en inzicht van zijn tegenstander. Henk Abels hield het heel lang vol, maar kon het niet bolwerken. Invaller Chris Kruse speelde fris van de lever en leek op een gegeven moment het betere van het spel te krijgen. Ergens onderweg moet iets mis gegaan zijn. Zijn tegenstander incasseerde een stuk en trok de winst naar zich toe.

Dus… 6 – 2 tegen de kampioen. Je kunt er weinig van zeggen. Conclusie van een jaar lang hoofdklasse: gelukkig doen we een stapje terug. Met Luuk de Ruijter erbij zou het misschien anders geweest zijn, hoewel we het ook dan moeilijk zouden hebben gehad. Desondanks en ondanks alles: tegen Hoogland uit hadden we moeten winnen… We hebben het alleen niet gedaan. Tot volgend seizoen in de eerste klasse.

Hoogland tegen En Passant.

Sander Wissink (rechts) in actie, met daarnaast Guido de Romph en Henk Abels.

en (links) Frans Voogt, Dirk van der Maarel, Chris Kruse en Hans de Goede.